Hır

ben yaprak yaprak kaldırırken kabuklarımı, karşımda öylece durup şaşkınlığını gizleyemeyen aynalara inat patlatıyorum suratına en adi kahkahamı..
kahkaha da kahkaha olsa, uzaktan duyan biri olsa zanneder ki cinayet işleniyor.
katilim tabii ya, içimdeki duyguları zift karanlığıma bastırarak boğmaktan suçluyum nasılsa..
haritası silinmiş kalbimle, bana alkış tutan bir avuç sersemi selamlıyorum en sinsi bakışlar benimle..

1 yorum:

  Adsız

1 Eylül 2008 22:52

...ama ille de dudaklarında yalnızlık tadı...
beşinci duvar..cı