.

kulağımda çınlamaya devam eden dünyanın seslerine kendi dünyamın seslerini ekliyorum.. kafamı bulandıran onca şeye rağmen hala ayakta, hala tek başımayım. çok şey yaptım, yasak olan , adi olan, dolambaçlı olan ve yaptıklarım yapacaklarımın sebebi olmaya devam ediyor. bu döngü hiç sona ermiyor. çocuk ruhum dudaklarını bükerek bir köşeden beni izliyor. yorulduğumu hissediyorum. bu gri sabahların yağmur taneleri arasından akıp gidiyorum. bilinmez bir geleceğin sarsılmaz gerçeklerinin kucağına. hain hayaller doğurup ölüme terk ediyorum. sus duruyor dudaklarımda.
iki yüzlü bir adiyim ben.
nasıl ,nerede başladı?
kırılma noktası ?
bir şeyler yanlış, bir şeyler bozuk, kırık.
.

0 yorum: