Geceyi Böldüm

her zamanki gibi bir gece, ne bir eksik ne bir fazla. kırmızı duvarlı küçük odamda ben kokan yatağımda tanıdık düşüncelerin peşinde kendimi hırpalamak üzereyim. fark etmeden bunca yıl yaşadığım şeyleri irdeliyorum bu gece. ölüm gibi mesela, bunca zaman okumadığım şiirler ya da nerelere varacağını tahmin edemediğim hayatım gibi.
her zamanki gibi bir gece karanlığa mahkum eninde sonunda. olmayacak hayallerin kıyısından dönülen uyku öncesi sendromları ile bilindik bir tören nasılsa.
her zamanki gibi bir gece, yıldızlara yakın, benzersiz rüyalara teğet ve yalnızlık kadar gerçek..

1 yorum:

  Adsız

3 Eylül 2008 22:45

hem de ne yalnızlık..
beşinci duvar..cı